Vetklier ontsteking
Esther van Praag, Ph.D.
|
MediRabbit.com wordt uitsluitend gefinancierd door gevers.
Elke donatie, ongeacht hoe groot, wordt gewaardeerd en zal helpen bij de voortzetting van het onderzoek van de medische zorg en de gezondheid van konijnen.
Bedankt
|
Waarschuwing: deze tekst bevat foto’s die, voor
sommigen, storend kunnen zijn.
|
The etiology of sebaceous adenitis – also called
inflammation of the sebaceous glands - is not well understood; it is
considered idiopathic, inherited or endocrine. Vetklier ontsteking kan ook een erfelijke auto-immune
ziekte zijn bij konijnen. De eerste symptomen lijken dezelfde als van
huidallergie: ontstoken vetklier met progressieve destructie van deze- en de
naastliggende haarzak. Met de tijd stopt de haargroei en verschijnen er kale
plekken. Secondaire bacteriële infectie komt veel voor. Klinische verschijnselen The
first clinical manifestations of sebaceous adenitis resemble those of skin
allergy: inflamed sebaceous gland with progressive destruction of the glands
and the adjacent hair follicles, accompanied by inflammation of the hair
follicles (mural lymphocytic folliculitis). The condition worsens over time.
Hair growth stops, the fur is thinning, and alopecic patches appear. The skin
becomes erythematous, with abnormal thickening (hyperkeratosis). Scales
adhere tightly to the skin. Infiltration of lymphocytes into the basal layer
of the epidermis (interface dermatitis) is furthermore observed in rabbits.
This causes changes in the basal cells of that layer, necrosis of
keratinocytes and occasionally inflammation of the follicular-dermal
interface (interface folliculitis). Sebaceous
adenitis in rabbits can occur in patches or be progressive, with non-pruritic
scaling on the head. It later spreads to the neck, the pelvic region, and the
rest of the body. Lesions
are often symmetrical over
the head and abdomen.
Sarah Davoli Coco, older
rabbit suffering from confirmed patchy sebaceous adenitis in the pelvic
region. Diagnose In
veel gevallen wordt allergie als foute diagnose gesteld en wordt als zodanig
behandeld. As a result, it is treated
inappropriately. Skin problems such as fungal dermatitis, parasitic
infestation or defluxion will often be considered. Pas als deze niet helpt, wordt er naar andere mogelijke
oorzaken gekeken. Het is daarom belangrijk meteen een biopsy te maken en deze
door een dermatopatholoog te laten beoordelen. This skin condition should furthermore be
differentiated from thymoma-associated
exfoliative dermatitis, cutaneous lymphoma, or dermatitis caused by autoimmune hepatitis. To
avoid unnecessary distress of the rabbit, it is important to do a biopsy of
the skin, and have it analyzed by a pathologist with knowledge of rabbit
tissue specificities. Radiography
of the chest helps rule out thymoma. Behandeling Er
bestaat geen behandeling voor vetklierontsteking, behalve goede verzorging.
Bij honden wordt aanbevolen 2 maal per week/maand met een sterk waspoeder middel
te shampooën, na te wassen met een chlorhexiderm shampoo, en daarna te huid
in te wrijven met een baby olie. Dit helpt huidschilfers los te weken en
geeft het nodige vet aan de huid. Regelmatig borstelen helpt ook de schilfers
te verwijderen, die een bron zijn voor bacteriële ontwikkeling. Treatments with an antifungal,
corticosteroid or an immunosuppressant drug did not bring improvement. The
administration of fatty acids, vitamin A or retinoids
(e.g. isotretinoin, etretinate) can be attempted,
but the toxicity of these compounds must be taken into account. The combined administration of
cyclosporine (5 mg/kg, PO, sid), medium chain
triglycerides and essential fatty acids, accompanied by topical application
of propylene glycol (spray) was successful in the treatment of sebaceous
adenitis in a rabbit. Two months later, remission was observed, with new
hair growth. Since this
treatment is costly, euthanasia should be considered as a humane alternative,
so as not to unnecessarily prolong the rabbit's
pain and suffering. If secondary bacterial infections develop, it should
be treated with appropriate antibiotics and/or an antiseptic cream.
Thymoma is associated with polymyositis in cats. Their gait is modified, stiff, stilted, affecting all limbs, with generalized muscle atrophy and muscle hyperesthesia.
The development of this stiff gait is also observed in rabbits that suffer from primary idiopathic sebaceous adenitis, without thymoma. Here Molly.
Smits B, Reid MM., Feline
paraneoplastic syndrome associated with thymoma.
New Zealand Veterinary Journal, Volume 51, Issue 5, pp 244-247, Oct 2003
Voor gedetaileerde informative over vetklier
dermatitis and thymoma in konijnen: “Skin Diseases of Rabbits”,
by E. van Praag, A. Maurer and T. Saarony 408
pages, 2010. Bedanktuiging A
special thanks to Sarah Davoli, Lyne
Lavigneur, Nancy LaRoche,
Nancy Martin and Debbie Hanson for sharing the pictures of their rabbits Coco,
Lulu, Jenny, and Bella, suffering from sebaceous adenitis. Further reading 1. Florizoone K. Thymoma-associated
exfoliative dermatitis in a rabbit. Vet Dermatol 2005;16:281-284.
2.
Jassies - Van der Lee A, van
Zeeland Y, Kik M, Schoemaker N. Successful treatment
of sebaceous adenitis in a rabbit with ciclosporin and triglycerides. Vet
Dermatol 2009;20:67-71. 3. Quesenberry
KE, Carpenter JW. Ferrets, rabbits and rodents. Clinical Medicine and
Surgery. St Louis, USA: Saunders; 2004. 4. White SD,
Linder KE, Schultheiss P, Scott KV, Page G, Taylor M, Best SJ, Walder EJ,
Rosenkrantz W, Yager JA. Sebaceous adenitis in four domestic rabbits (Oryctalagus cuniculus). Vet Dermatol 2000;11:53-60. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
e-mail: info@medirabbit.com
