Graphidium strigosum

 

 

Esther van Praag, Ph.D.

Tłumaczenie: Teresa Pyza, lek. wet. Dorota Pilich

 

 

MediRabbit.com is funded solely by the generosity of donors.

Every donation, no matter what the size, is appreciated and will aid in the continuing research of medical care and health of rabbits.

Thank you

 

 

Kosmopolityczny pasożyt występuje głównie u dzikich królików (Oryctolagus cuniculus) i palearktycznych Leporidae, takich jak zając (Lepus europaeus, L. capensis). Królik jest prawdopodobnie pierwotnym żywicielem ponieważ znosi obecność G. strigosum o wiele lepiej niż zając u którego występują poważne zmiany patologiczne w żołądku. Z tego powodu spekuluje się, że występowanie tego robaka w populacjach zajęcy zależy od obecności królików. Zanotowano związek pomiędzy Graphidium strigosum a Trichostrongylus retortaeformis u dzikich królików. Króliki domowe zarażają się przez zakażone aktywnymi larwami pasze zielone.

Niewiele wiadomo na temat biologii i cyklu życia tego pasożyta. Jaja mają rozmiar około 95*50 µm i są wydalane w fazie wczesnego stadium rozwoju zarodka (morula). W dobrych warunkach środowiskowych larwy wylęgają się około 10 godzin później. Faza L2 jest osiągana w ciągu dalszych 2-3 dni. Zakaźne larwy fazy L3 wraz otoczką wędrują po ziołach zależnie od pory dnia: do góry, do szczytu rośliny o zmierzchu, w dół kiedy są narażone na światło słoneczne i ciepło, aż zostaną zjedzone przez swojego żywiciela. Dorosłe osobniki są czerwone z wieloma podłużnymi liniami i poprzecznym prążkowaniem. Samce mają długość ok. 12 mm, podczas gdy samice przeciętnie 16 mm. Samiec posiada parzyste i smukłe szczecinki kopulacyjne (spicule) oraz dobrze rozwiniętą torebkę kopulacyjną.

www.acrisah.co.kr/rabbit/rabbit5.html

 

Oocysta Graphidium strigosum

Objawy

Objawy kliniczne są zbliżone do tych związanych z zapaleniem żołądka. Silne zarobaczenie może spowodować nieżytowe zapalenie żołądka i pewne zwłóknienie oraz bardzo silny stan zapalny różnych części przewodu pokarmowego (żołądka, jelita cienkiego, jelita ślepego).

Badanie pośmiertne wykazuje robaki fazy L4 pozwijane w przewodach gruczołów znajdujących się w części żołądka nazywanej dnem. Dorosłe robaki są umiejscowione głównie w warstwach śluzówki, z głową wbitą w fałdy ściany żołądka, bez przyczepienia do śluzówki.

Leczenie

Benzimidazole

fenbendazol

20 mg/kg, doustnie, powtórzone po 10-14 dniach

Makrolidy

iwermektyna

0,4 mg/kg, podskórnie, powtórzone po 10-14 dniach

Dalsze informacje

Boag B.(1987) The Helminth Parasites of the Wild Rabbit Oryctolagus cuniculus and the brown hare Lepus capensis from the Island of Coll, Scotland. J. Zool. 212: 352-355.

Boag B. and H.H. Kolb (1989) Influence of the Host Age and Sex on Nematode Populations in the Wild Rabbit (Oryctolagus cuniculus L.). Proc. Helminth. Soc. Washington 56: 116-119.

Brookhuizen and Kemmers (1976) The Stomach Worm Graphidium strigosum (Dujardin) Railliet and Henry, in the European Hare, Lepus europaeus Pallas. In: Pielowski, Z. and Pucek Z. (eds) Ecology and Management of the European Hare Populations. Panstwowe Wydawnictwo Rolnicze i Lesne, Warshaw, Poland, pp 157-171.

Dunsmore J.D., M.L Dudzinski (1968) Relationship of Numbers of Nematode Parasites in Wild Rabbits, Oryctolagus cuniculus (L.), to Host Sex, Age and Season. J. Parasitol. 54:  462-474.

Nickel E.A. and W. Haupt (1986) Experimental Studies on the Course and Consequences of Infection with Graphidium strigosum (Nematoda, Trichostrongylidae) in Oryctolagus cuniculus. Agnew. Parasitol. 27, 215-219.

Soulsby E.J.L. (1968) “Helminths, Arthropods, and Prorozoa of Domestic Animals”. Williams and Wilkins, Baltimore, Maryland.

Wetzel R., K Enigk (1937) Zur Biologie von Graphidium strigosum, dem Magenwurm der Hasen und Kaninchen. Deutsch. Tierärtzliche Wochenschrift 45: 401-405.

 

 

    

e-mail: info@medirabbit.com