Bestaan gehoornde konijnen echt ?
Papilloom
Esther van Praag Ph.D.
|
MediRabbit.com wordt uitsluitend gefinancierd door gevers.
Elke donatie, ongeacht hoe groot, wordt gewaardeerd en zal helpen bij de voortzetting van het onderzoek van de medische zorg en de gezondheid van konijnen.
Bedankt
|
Waarschuwing: deze tekst bevat foto’s die, voor sommigen, storend kunnen zijn.
Als legendes wetenschap ontmoeten...
Tussen de 16de en de
18de eeuw worden regelmatig illustraties van gehoornde hazen gevonden, een
veronderstelde kruising tussen gazelle en haas. Verschillende
wetenschapsmensen studeerde deze gehoornde haas en noemde het met de Latijnse
naam Lepus cornutus.
Heden ten dage weet
men dat het gehoornde hoofd van de Lepus cornatus niets met imaginatie te
maken heeft, maar veel meer met de aanwezigheid van een of meerdere papilloom
of fibroom tumoren.
Deze huidtumoren ontwikkelen zich na de infectie van een cel door het
infectueuze Shope papilloma virus, Shope fibroom virus of de haaspokken virus
(leporipoxvirus).
Shope papilloom virus
De goedaardige Shope
papilloma virus is door Shope in Amerika, in de Amerikaanse katoenstaart
(Sylvilagus sp.) ontdekt. Het is een ziekte die vooral in het Midwesten van
Amerika in de natuur voorkomt, maar is ook in andere streken waargenomen. De
ziekte kan overgedragen worden aan de Amerikaanse haas, (Lepus americanus), aan de grote
haas (Lepus californicucs) en aan het wilde of het huiskonijn (Oryctolagus
cuniculus).
Het Shope papilloma virus is een DNA virus, met
eigenschapen die gelijk zijn aan diegene van de papovavirus familie. In het
begin werd niet gedacht dat dit virus veel kwaad veroorzaken kon, later werd
ontdekt dat hij tot de groei van kwaadaardige tumoren kan leiden. Teken,
muggen, en verdere ongedierte schijnen in de verspreiding van dit virus een
rol te spelen. De betrokkenheid van de mug schijnt bewezen te zijn, doordat
vooral “naakte” lichaamsgedeelte van een konijn betroffen raken, zoals oren,
oogleden, neus en anus.
De tumoren bevatten meestal niet het
infecterende virus, toch is overdracht van konijn tot konijn mogelijk. Klinische tekenen en diagnose
Het Shope virus dringt in een folliculaire cel in en
transformeert deze, wat de huid rood een opgezwollen doet uitzien. Het begint
met een rode plek op de plaats van infectie. De eerste tekenen van de
ontwikkeling van een circulaire papilloma beginnen met de groei van typerende
verhorende wratten op de oogleden en op het hoofd.
Indien niet behandelt, ontwikkelen zich ongeveer 25% van alle
papiloma’s in geschubde celcarcinoom. Metastase hebben neiging zich in de
lymfklieren en de longen te ontwikkelen. In verdere stadia van de ziekte
worden ook de lever en de nieren aangetast.
De diagnose van
papilloma is gebaseerd op de ziektesymptomen en wordt met een
histopathologische studie van de tumor bevestigd.
A further type of papilloma
virus can plague the domestic rabbit: oral papilloma virus, which is distinct
from the Shope papilloma virus, and is characterized by the development of
tumors in the oral cavity only. The oral type will not be discussed here.
Behandeling
Het wordt aangeraden de wrat chirurgisch te verwijderen, zelfs als
deze soms uit zich zelf weg gaat. Methodes om ze te verwijderen houden onder
andere de klassieke uitsnijding met scalpel, destructie door laser, elektro-
of vloeibare stickstof verdroging in. When
the papilloma is located at the anus, it is important to remove the entire
wart as well as tissue that attach the wart to the rectum (peduncles) to
avoid recurrence.
Voor verdure informative over
papilloom bij konijnen by E. van Praag, A.
Maurer and T. Saarony, 408 pages, 2010.
Acknowledgement
Een woord van dank gaan
naar Ray Sedman (USA), Tiffany Adams (USA), Christine Ozouf (FR), Arie van
Praag (CH) Akira Yamanouchi, VEIN (Veterinary Exotic Information Network,
http://vein.ne.jp/)
en aan Louise en Arie van Praag (Zwitserland), voor hun hulp bij de editie van teksten in het Nederlands. Verdere informatie
Giri I et al.1985. Genomic
structure of the cottontail rabbit (Shope) papillomavirus. Proc Natl Acad Sci USA 82: 1580-1584. Hagen KW. 1966. Spontaneous
papillomatosis in domestic rabbits. Bull Wildl Dis Assoc 2: 108-110. Kidd JG, Rous P. 1940. Cancer
deriving from virus papillomas of wild rabbits
under natural conditions. J Exp Med, 71: 469-493. Kreider, J.W. and
Bartlett, G.L., 1981, The Shope papilloma-carcinoma complex of rabbits: A
model system of neoplastic progression and spontaneous regression, Adv. In
Cancer Res., 35: 81-110. Larson CL et al.1936.
Transmission of rabbit papillomatosis by the rabbit tick, Haemaphysalis
leporis-palustris. Biol
Med 33: 536-538. Phelps WC et al.1985. Shope papillomavirus
transcription in benign and malignant rabbit tumors. Virology 146: 120-129. Rous P, Beard JW. 1934.
Carcinomatous change in virus-induced papillomas of
the skin of the rabbit. Proc Soc Exp Biol Med 32: 578-580. Rous P, Beard JW. 1935. The progression
to carcinoma of virus-induced rabbit papilloma. J Exp
Med 62: 523-548. Seton, E.T., 1937, Lives of
Game Animals, Vol. IV:787, Literary Guild of America, New York Shope RE. 1935. Serial
transmission of the virus of infectious papillomatosis in domestic rabbits.
Proc Soc Exp Biol Med 32: 830-832. Shope RE. 1937. Immunization of
rabbits to infectious papillomatosis. J Exp Med 65:
607-624. Shope RE, Hurst EW. 1933.
Infectious papillomatosis of rabbits. J Exp Med 58: 607-624. Schott, Gaspar, 1667. De Lupo, & variis ejus speciebus, Physica curiosa, Second
Edition. Syverton JT. 1952.
The pathogenesis of the rabbit papilloma-to-carcinoma sequence. Ann NY Acad Sci 54: 1126-1140. |
|||||||||||||||
e-mail: info@medirabbit.com
