Zweren aan de voeten van konijnen
Esther van Praag Ph.D.
MediRabbit.com wordt uitsluitend
gefinancierd door gevers. Elke donatie,
ongeacht hoe groot, wordt gewaardeerd en zal helpen bij de voortzetting van
het onderzoek van de medische zorg en de gezondheid van konijnen. Bedankt |
Waarschuwing: deze tekst bevat
foto’s die voor sommigen storend kunnen zijn.
Voetzool ontsteking is
niet alleen een huidziekte, maar tevens een probleem van de skeletmusculatuur,
die in de meeste gevallen een multifactoriële oorzaak heeft. Volwassen
konijnen zijn hierdoor eerder getroffen dan de jongeren. De voornaamste
oorzaak is een trauma, ontstaan door de druk die veroorzaakt kan worden door
veel rennen op een ruwe- en schurende vloer (zoals ruwe kleden, tegels, vinyl
of een bodem van metaalgaas). Bij bange of nerveuze konijnen kan veel stampen
met de achterpoten een oorzaak zyn evenals overgewicht. Ook slechte hygiëne
in het hok kan een reden zyn. Dit traumatisme leidt tot afsterven van het
huidweefsel.
Erfelijkheid kan een rol
spelen. Zo hebben Rex konijnen een fijne beharing van de voetzool die weinig
bescherming biedt. Bij Angora konijnen, die regelmatig voor wol geschoren
worden, moet absoluut vermeden worden het haar onder de poten mee te scheren.
Sommige konijnen hebben ook een verkeerde houding. In plaats van hun gewicht
op de punt van hun tenen te leggen (een konijn is teenganger), doen ze dat op
hun hak (tarsus). Andere strekken hun poten teveel naar voren. In beide
gevallen ontstaat er een enorme druk op de hak, hetgeen tot zweren kan
leiden.
Al deze oorzaken leiden tot een verminderde-
of slechte bloeddoorstroming van de achterpoten (in zeldzame gevallen de
voorpoten). Hierdoor ontstaat zuurstofarmoede (ischemie) hetgeen tot
afsterven van het weefsel leidt (Swaim 1996). Er ontstaat een doorgelegen
plek die zich eventueel in een zweer of een abces met secondaire bacteriële
infectie ontwikkelt. De ontsteking verspreidt zich naar dieper liggend
weefsel en in enkele gevallen komt het tot ontsteking van de lymfvaten, aantasting
van de botten (botontsteking), of tot een algemene bloedvergiftiging. In dit
stadium heeft een konijn veel pijn en vermijdt beweging, toont incontinentie
van zowel urine als ontlasting. De pijnlijke plekken aan de poten heeft een
gebrek aan beweging tot gevolg, wat weer leidt tot een slechte
bloedcirculatie in de achterpoten. Hierbij ontstaat een vicieuze cirkel
waardoor de conditie van het zieke konijn snel verslechtert.
In geval van ernstige
beschadiging van het bot, kunnen ligamenten en pezen verplaatst worden, wat
tot permanente invaliditeit leidt. Deze conditie is makkelijk te herkennen
aan het speciale loopgedrag, want het konijn is niet meer in staat om zich op
zijn tenen te verplaatsen, maar kan alleen nog maar op de hak lopen.
Klinische verschijnselen
Het begint met
haarloze plekken onder de voetzool. De huid is dik, opgezwollen en rood in
het midden- en bij de tenen van de voet, met afgestorven huid in het midden
van de wond. Zweren en abcessen kunnen aanwezig zijn. Bacteriële infectie
wordt soms begeleid door het uitvloeien van een purulente witte pus uit de
wond. In onbehandelde gevallen, dringt de ontsteking in interne structuren
door en veroorzaakt de ontwikkeling van lymfvat- en botontsteking of algemene
bloedvergiftiging. Het konijn is meestal onrustig, met verminderde eetlust en
verlies aan gewicht.
Bacterial infections can also lead to the loss of fur and naked skin on the sole of rabbit feet. It may be accompanied by the presence of purulent white paste-like pus.Prof. R. Hoop
Alopecia
and scabs are typical manifestations of cutaneous staphylococcus infections.
Parasites
can also infest the skin or rabbit feet. In general alopecia is not limited
to the sole, but will spread to the all regions of the foot. Karine Laurençont Naked skin and crusts causes by the presence of the
burrowing mite Sarcoptes scabiei sp. Simon Hunt Broken hair, naked skin and scales is suggestive of
fungal dermatitis In each
case, the appropriate treatment must be given to the rabbit: antibiotics,
antifungal medication or anti-parasitic drugs. If
left untreated, bacterial can spread to the inner tissues and spread to the lymphatic
system, the bone (osteomyelitis) or cause general sepsis. The rabbit is
usually restless, with a decreases appetite and weight loss. Clinical signs
De
uiterlijke kenmerken en gedrag van het konijn zijn duidelijk genoeg om een
diagnose te stellen. In geval van een ontsteking, wordt er meestal
Pasteurella spp. of Staphilococcus aureus gevonden. Toch is het aangeraden om
een bacteriële cultuur, gevolgd door een antibiotica gevoeligheidstest uit te
laten voeren. Als de
zweren niet behandeld worden, evolueren ze en kunnen in drie categorieën
onderscheden worden: ·
stadium 1: verlies van haar onder de voetzool en
verdikking van de huid (hyperkeratose). Er zijn geen
bloedingen. ·
stadium 2: de verdikte huid scheurt en kleinere wonden
verschijnen. ·
Stage 3: naked, thick and hard skin,
with crusty hyper and parakeratosis. Pressure sores may develop. Necrotic
tissue is observed in the dermis. Healing is
extremely difficult at
this stage.
Behandeling
De behandeling
moet op twee niveaus aangepakt worden: 1.
oorzaak
van de voetzoolzweer ontdekken; met name door de omgeving waarin het konijn
leeft kritisch te bekijken en te verbeteren, en door overgewicht tegen te
gaan gepaard gaande met het stimuleren van beweging. 2.
behandeling
van de ziekte. Als eerste maatregel is aangeraden het haar rondom de wond zodanig weg
te knippen dat het niet in de wond kan komen, maar lang genoeg blijft om de
rest van de voetzool te beschermen. De wond zelf moet goed gedesinfecteerd worden,
bijvoorbeeld met povidone-iodine waarna deze met een antibiotische crème
behandeld moet worden. Goede resultaten zijn bereikt met de volgende
antibiotica: - Salicylic acid 0.006%; - Mupirocin 2%; - Neomycin 2%; - Manuka honey; - HEALx cream; - Calendula/Echinacea 5% gel
(Powervet®, Switzerland). De antibiotica behandeling moet voor een langere periode doorgevoerd
worden, zo niet gedurende zijn verdere leven. The
use of systemic cephalosporin or azythromycin have proven efficient in the
treatment of abscesses that developed secondary to pododermatitis. The
antibiotic treatment should be done over a longer period of time, eventually
for lifetime. Als het konijn pijn heeft, is het aangeraden een pijnstillend middel
te geven. Medicijnen zoals meloxicam kunnen goed over een langere periode
gebruikt worden. Dit zal ook verder de bewegingslust van een konijn
bevorderen, wat goed is voor de bloedcirculatie in de poten. Als dit niet
lukt kan met een massage handapparaat de bloed circulatie in de zieke poot
bevorderen. Voetzool zweren zijn moeilijk- en meestal niet volledig
geneesbaar, en komen van tijd tot tijd terug. Een beschermend verband is aanbevolen. Dit kan een vloeibare bandage zijn (werkt antiseptisch,
is waterdicht, maar laat lucht door voor het helen van de wond) of een
verband dat regelmatig vernieuwd wordt. Dit om verdere infectie te voorkomen.
Konijnen zijn meestal erg handig in het verwijderen van een verband.
Het is aangeraden om een zelfgemaakte koker van staaldraad gaas te maken op
maat van de voet en deze vast te houden via verband om enkel en boven been.
Deze metalen koker kan zodanig met een beschermende laag, zoals kurk, gevuld
worden, zodat de plaats van de wond onberoerd blijft. Ulcerative
pododermatitis is often difficult to treat and recurrence is common.
Characterful, energy full rabbits may not accept
bandaging of a hind-foot easily. They fight and possibly try to bite the hand
or fingers handling them deeply, putting both the rabbit and the
handler/owner in danger. Especially when they are bigger-sized rabbits. A new
approach to treat pododermatitis is the use of a custom made "rabbit
sock". It has shown successful in the treatment of paw lesions and
pododermatitis in several rabbits already, reducing the size of the wounds
and leading to regrowth of the fur under the sole. For information on these socks, please contact: info@medirabbit.com MediRabbit
Benny
wearing his rabbit sock, after injuring his hind paw.
Bandaging his foot was very difficult for him and the owner. Only after
wearing his sock, the wound stopped bleeding and started to heal. For detailed information on pododematitis in rabbits, by E. van Praag, A.
Maurer and T. Saarony, 408 pages, 2010. Bedanktuiging
A special thanks to Arie van Praag,
Prof. R. Hoop, Karine Laurençon, Simon Hunt, Paula Carter, Sandy Minshull, and Linda Baley, and Claudia Misceo for the pictures of rabbits with pododermatitis.
Thank you also to Flora and Bambi for
their patience. Verdere informatieJong IC, Reimert H, Rommers JM. Effect of floor type on footpad injuries in
does: a pilot study. 9th World Rabbit Congress, Verona, Italy. 2008, 1171-76. Drescher B,
Schlender-Boebbis I. Pododermatitis (" Sore hocks") in
the rabbit. Kleintierpraxis 1996:41: 99-103. Graham JE. Rabbit wound management. Veterinary
Clinics of North America: Exotic Animal Practice 2004:7:37-55. Harcourt-Brown F. Skin diseases. In: Textbook of
Rabbit Medicine. Oxford, UK:Butterworth-Heinemann;
2002 p 233-240. Henfrey J. Common
dermatoses of small mammals. In Practice 1993;15:67-71. Hermans K, Devriese LA, Haesebrouck F.
Rabbit staphylococcosis: difficult solutions for
serious problems. Vet Microbiol 2003;91:57-64. Hoppmann E, Barron
HW. Ferret and Rabbit Dermatology. Journal of Exotic Pet Medicine, 2007:16;225-237. Rommers JM, Meijerhof R. 1996. The effect of different floor types on
footpad injuries of rabbit does. In: Proc 6th World Rabbit Congress,
Toulouse, France 1996;2:431-436. Rosenthal KL. How to manage the
geriatric rabbit. www.floridarabbit.org Accessed: November 2008. |
e-mail: info@medirabbit.com