Schmorl’s huidziekte of vergiftigingssyndroom door

Fusobacterium necrophorum

 

 

Esther van Praag, Ph.D.

 

MediRabbit.com wordt uitsluitend gefinancierd door gevers.

Elke donatie, ongeacht hoe groot, wordt gewaardeerd en zal helpen bij de voortzetting van het onderzoek van de medische zorg en de gezondheid van konijnen.

Bedankt  

 

 

Deze huidziekte is voor het eerst beschreven in 1891, door Schmorl. Hij noemde de bacterie in die tijd Strepothrix cuniculi; tegenwoordig heet deze Fusobacterium necrophorum. In zeldzame gevallen kan de ziekte ook door F. nucleatum veroorzaakt worden. De ziekte  van Schmorl komt zelden voor, en kan zowel bij dieren als bij mensen voorkomen.

Fusobacterium sp. is een anaerobisch, gramnegatieve bacterie die geen sporen vormt. Bij konijnen behoort deze bacterie tot de normale darmflora. Het wordt vermoed dat de ziekte komt door het eten van blindedarmkeutels, omdat zowel onderhuidse- als huid ontstekingen vooral rond de kop en de hals te vinden zijn. In enkele gevallen is de bacterie ook gevonden bij tandwortel ontstekingen. Deze huidziekte wordt veroorzaakt door slechte hygiëne en huisvesting, en komt onafhankelijk van seks, leeftijd en/of ras voor.

The disease is associated to poor hygiene, and husbandry, and is independent from the sex, the age or the breed of a rabbit. Further sporadic causes for the disease are:

    Ptyalism due to dental problems, like malocclusion or tooth root problems;

    Panting, related to a environment with high temperatures or respiratory distress (dyspnea);

    Inappropriate drinking tools, like a leaking water bottles, or an oversized dewlap getting wet while drinking;

    Cages without rust and sharp edges.

afip.org/vetpath/WSC/WSC96/96wsc01.htm

Hoge resolutie vergroting die de aanwezigheid van matten en korte keten van filamenteuse bacillen die op F. necrophorum lijken.

Klinische verschijnselen en diagnose

Het vergiftigingssyndroom wordt gekentekend door gezwellen, ontstekingen en plaatselijk afsterven van onder- en opperhuid. De wonden worden voornamelijk rond de kop en de hals gevonden, in enkele gevallen kunnen ook de voetzolen geïnfecteerd worden.

In enkele gevallen kunnen de abcessen zich inkapselen. De wond kan zich onder de huid verspreiden, en daarbij dieper liggend weefsel of botten  infecteren. Als de bacterie in het bloed komt, kunnen ook andere organen aangestoken worden, die opnieuw een plaatselijke afsterven van weefsel veroorzaken.

Bi konijnen, die chronisch aan het vergiftigingssyndroom door Fusobacterium spp. leiden, ontbreekt het vaak aan eetlust waardoor ze verzwakken.

Behandeling

Een besmetting door Fusobacterium sp. is moeilijk te genezen en de wonden neigen terug te komen, zodra de antibiotische behandeling gestopt wordt. The abscesses and necrotic tissue must be excised surgically.

De wonden moeten met povidonejodium schoongemaakt worden; de abcessen en het afgestorven weefsel worden het beste chirurgisch verwijderd. Deze behandeling kan echter niet worden gedaan wanneer meerdere abcessen aanwezig zijn, of wanneer het bot aangetast is (b.v. osteomyelitis). In die gevallen, is het aangeraden, de holte met een met antibiotica geïmpregneerde “spons” te vullen.

Verschillende methodes kunnen tegenwoordig toegepast worden:

            permanente plaatsing van antibiotica geïmpregneerde PMMA parels,

            tijdelijk vullen met antibiotica geïmpregneerde gelatinespons (b.v. GelFoam®, Surgicel®). Het vulsel moet dagelijks, of om de dag, worden ververst, om het afsterven van omliggende weefsel te vermijden.

            tijdelijke vullen met nat-tot-droog (wet-to-dry) hygroscopische en bacteriënvernietigende suikervulling (b.v. 50% dextrose, manuka of gesteriliseerde (g-bestraalde) honing). De vulling moet dagelijks ververst worden, om het afsterven van het omringende weefsel te vermijden.

De laatste mogelijkheid biedt het voordeel dat het de scherp ruikende lucht van ammoniak en sulfaat producten, die door de bacteriële degradatie van serum of celproteïnen vrij komt, tegen te gaan.

Antibiotica zoals: penicilline, cephalosporine, chloramphenicol en tetracyclines, hebben zich efficiënt getoond. Wanneer beendermergontsteking wordt geconstateerd, is het systematisch geven van antibiotica noodzakelijk.

The fur around the lesions is carefully clipped and wounds are cleaned with an antiseptic solution. The treatment must be accompanied by parenteral administration of antibiotics like penicillin, cephalosporin, chloramphenicol, tetracycline or metronidazole. Due to its good penetration of the bone, cephalosporin’s is the antibiotic of choice when the bone is affected.

Infection by Fusobacterium sp. is generally difficult to treat and tends to return as soon as the antibiotic treatment is stopped. To minimize recurrence the causes should be looked for and corrected.

 

Verdere informative over Fusobacterium infecties bij konijnen zijn hier te vinden:

Skin Diseases of Rabbits

by E. van Praag, A. Maurer and T. Saarony,

MediRabbit.com, 2010.

Paperback, 408 pages.

Verdere informatie

Crociani F, Biavati B, Castagnoli P, Matteuzzi D. Anaerobic ureolytic bacteria from caecal content and soft faeces of rabbit. J Appl Bacteriol. 1984; 57(1):83-88.  

Garibaldi BA, Moyer C, Fox JG.  Diagnostic exercise: mandibular swelling in a rabbit. Lab Anim Sci. 1990; 40(1):77-78. 

Hofstad T, Sveen K. Endotoxins of anaerobic gram-negative rods. Scand J Infect Dis Suppl. 1979; (19):42-45.

Kanoe M, Toyoda Y, Shibata H, Nasu T.  Fusobacterium necrophorum haemolysin stimulates motility of ileal longitudinal smooth muscle of the guinea-pig. Fundam Clin Pharmacol. 1999; 13(5):547-554.

Licois D. Tyzzer's disease. Ann Rech Vet. 1986;17(4):363-386. 

Nakajima Y, Ueda H, Takeuchi S, Fujimoto Y. The effects of Escherichia coli endotoxin as a trigger for hepatic infection of rabbits with Fusobacterium necrophorum. J Comp Pathol. 1987; 97(2):207-215. 

Ormerod D, Koh K, Juarez RS, Edelstein MA, Rife LL, Finegold SM, Smith RE.  Anaerobic bacterial endophthalmitis in the rabbit. Invest Ophthalmol Vis Sci. 1986; 27(1):115-118.

Seps SL, Battles AH, Nguyen L, Wardrip CL, Li X. Oropharyngeal Necrobacillosis with Septic Thrombophlebitis and Pulmonary Embolic Abscesses: Lemierre's Syndrome in a New Zealand White Rabbit. Contemp Top Lab Anim Sci. 1999; 38(5):44-46.

Tyrrell KL, Citron DM, Jenkins JR, Goldstein EJ. Periodontal bacteria in rabbit mandibular and maxillary abscesses. J Clin Microbiol. 2002; 40(3):1044-1047. 

Ward GS, Crumrine MH, Mattloch JR. Inflammatory exostosis and abscessation associated with Fusobacterium nucleatum in a rabbit. Lab Anim Sci. 1981; 31(3):280-281.

 

 

 

e-mail: info@medirabbit.com